ارادتمند شما،استالین

هیچ‌چیز به پای بی­واسطگی و اعتبار نامه نمی­رسد. ما انسان­ها غریزه­ای داریم که به ما حکم می‌کند احساسات و خاطراتی را ثبت کنیم که ممکن است در گذر زمان از دست بروند، همچنین این غریزه به ما حکم می‌کند که احساسات و خاطراتمان را با دیگران شریک شویم. ما شدیداً نیازمند آن هستیم که بر روابط، پیوندهای عاشقانه و نفرتمان صحه بگذاریم، زیرا جهان هیچ‌گاه از حرکت نمی‌ایستد و زندگی مجموعه­ای از آغازها و پایان­هاست: شاید با ثبت آن­ها روی کاغذ احساس کنیم که می­توانیم زندگی را واقعی­تر و ادبی­تر جلوه دهیم. نامه­ها پادزهر ادبیِ زودگذر بودن زندگی و البته پریشان احوالی اینترنت هستند. یوهان ولفگانگ فون گوته که در باب جادوی نامه­ها تأمل می­کرد می­پنداشت که نامه‌ها «مهم­ترین یادبودی هستند که انسان از خود بر جای می‌گذارد».