کتاب روایت بازگشت

معرفی کوتاه

کتاب روایت بازگشت

در سرزمینی که پدران را از پسران جدا می کند، مسافران بسیاری راه گم کرده اند. گم شدن در اینجا خیلی آسان است. تلماخوس، ادگار، هملت و بی شمار پسران دیگر، که سرنوشت اندوهبارشان در ساعت های خاموش از پیش چشم ما می گذرد، در فاصله نامعلوم میان گذشته و حال چنان تا دوردست ها بادبان کشیده اند که گویی دتسخوش امواج شده اند. آنها نیز، همچون همه مردان، از پشت مرد دیگری قدم به این جهان نهاده اند، از پشت یک حامی، یک پدر، که دروازه را می گشاید و اگر بخت یارشان باشد، این کار را با مهربانی انجام می دهد، شاید با لبخندی دلگرم کننده و گذاشتن دستی به تشویق بر شانه. و آن پدرها، که خود نیز زمانی پسر بوده اند، حتما می دانسته اند که حضور شبح گون دستشان سالیان سال، تا ابد، باقی خواهد ماند. مرد بودن یعنی حلقه ای از این زنجیره حق شناسی و به یادآوردن باشی، زنجیره مقصر دانستن و فراموش کردن، تسلیم شدن و شوریدن، تا آنکه نگاه پسر چنان زخم خورده و تلخ شود که، وقتی به عقب می نگرد، جز سیاهی چیزی نبیند. هرروز که می گذرد، پدر در شب خویش دورتر می شود، بیشتر در ژرفای مه فرو می رود و آثاری از خود به جا می گذارد، به همراه این واقعیت جاودان و در عین حال روشن که هرچه تلاش کنیم، هرگز نمی توانیم پدرانمان را به تمامی بشناسیم. واقعیتی که هم ترسناک است هم نجات بخش، چون اگر پسر نیز ناگزیر از فراموش کردن نباشد، چگونه باید به زندگی ادامه دهد؟